Η διαταραχή πανικού είναι μια αγχώδης διαταραχή που ορίζεται σύμφωνα με τα παρακάτω κριτήρια. Περιλαμβάνεται στην ομάδα των αγχωδών διαταραχών στο DSM-5. Η διαταραχή πανικού πρέπει να περιλαμβάνει: αιφνίδιες και επίμονες κρίσεις πανικού και επακόλουθη εμπειρία άγχους για πιθανές μελλοντικές κρίσεις ή βίωση φόβου για τις συνέπειες αυτής της κρίσης ή ανάπτυξη αλλαγών στη συμπεριφορά για τουλάχιστον ένα μήνα. Εάν ένα άτομο πρόκειται να διαγνωστεί με διαταραχή πανικού, θα πρέπει να πληρούνται αυτά τα κριτήρια:
Α: Επαναλαμβανόμενες απροσδόκητες κρίσεις πανικού. Η κρίση πανικού είναι ένα ξαφνικό κύμα έντονου φόβου ή δυσφορίας που κορυφώνεται μέσα σε λίγα λεπτά. Τουλάχιστον τέσσερα από τα ακόλουθα συμπτώματα είναι παρόντα κατά τη διάρκεια της κρίσης.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η ξαφνική κρίση μπορεί να συμβεί ανεξάρτητα από το αν το άτομο αισθάνεται ήρεμο ή ανήσυχο εκ των προτέρων.
1. Αίσθημα παλμών, χτύπημα της καρδιάς ή γρήγορος σφυγμός
2. εφίδρωση
3. τρέμουλο ή τρέμουλο
4. αίσθημα δύσπνοιας
5. αίσθημα ασφυξίας
6. πόνος ή δυσφορία στο στήθος
7. Ναυτία ή στομαχικές διαταραχές.
8. Ζάλη, αίσθημα αστάθειας ή λιποθυμίας.
9. ρίγη ή εξάψεις
10. παραισθησίες (μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα)
11. αποπραγματοποίηση (αίσθημα εξωπραγματικότητας) ή αποπροσωποποίηση (αίσθημα ξένης προς τον εαυτό σας)
12. φόβος απώλειας του ελέγχου ή «τρέλας».
13. φόβος του θανάτου
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ενδέχεται να εμφανιστούν συμπτώματα ειδικά για τον πολιτισμό (π.χ. εμβοές, πόνος στον αυχένα, πονοκέφαλος, κλάμα ή ουρλιαχτά). Τα συμπτώματα αυτά δεν πρέπει να περιλαμβάνονται στα τέσσερα συμπτώματα που απαιτούνται για τη διάγνωση.
Β: Τουλάχιστον μία από τις κρίσεις συνοδεύεται για τουλάχιστον 1 μήνα από ένα ή και τα δύο από τα ακόλουθα:
1. επίμονη ανησυχία ή άγχος για την εμφάνιση περαιτέρω κρίσεων ή για τις συνέπειες των κρίσεων (π.χ. απώλεια του ελέγχου, καρδιακή προσβολή, «τρελαίνομαι»)
2. σημαντική και δυσπροσαρμοστική αλλαγή της συμπεριφοράς ως απάντηση στις κρίσεις (π.χ. συμπεριφορές που αποσκοπούν στην αποφυγή κρίσεων πανικού, όπως η αποφυγή σωματικής άσκησης ή άγνωστων καταστάσεων).
Γ: Τα συμπτώματα δεν μπορούν να αποδοθούν στις φυσιολογικές επιδράσεις οποιασδήποτε ουσίας (π.χ. παράνομο ναρκωτικό ή φάρμακο) ή οποιασδήποτε άλλης ιατρικής κατάστασης (π.χ. υπερθυρεοειδισμός ή καρδιοαναπνευστική νόσος).
Δ: Τα συμπτώματα δεν εξηγούνται καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη μορφή ψυχικής νόσου - π.χ. οι κρίσεις πανικού δεν συμβαίνουν μόνο σε συνδυασμό με φοβισμένες κοινωνικές καταστάσεις (όπως στη διαταραχή κοινωνικού άγχους)- σε συνδυασμό με την έκθεση σε περιορισμένα φοβικά αντικείμενα ή καταστάσεις (όπως στην ειδική φοβία)- σε συνδυασμό με εμμονικές σκέψεις (όπως στην ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή)- σε συνδυασμό με την έκθεση σε συνθήκες που θυμίζουν τραυματικά γεγονότα (όπως στη διαταραχή μετατραυματικού στρες)- ή σε συνδυασμό με την αναγκαστική αποχώρηση από το σπίτι ή από ένα δεσμό (όπως στη διαταραχή άγχους αποχωρισμού).
MINI-D 5
Χασάν Ντουρνά, ψυχοθεραπευτής, συγγραφέας
Comentários